از درمان و علت سندروم تونل کارپال در بارداری و شرایط دیگر بخوانید!

سندرم تونل کارپال فشرده شدن عصب مدیان هنگام عبور آن به دست است. عصب مدیان در سمت کف دست شما قرار دارد (به آن تونل کارپال نیز گفته می‌شود). عصب میانی یا مدیان، حس (توانایی احساس) را به انگشت شست، انگشت اشاره، انگشت بلند و بخشی از انگشت حلقه ایجاد می‌کند. این عصب، پالس عصبی به عضله‌ای که به سمت شست می‌رود را تامین می‌کند. سندروم تونل کارپال ممکن است در یک یا هر دو دست شما رخ دهد. تورم داخل مچ دست شما باعث فشرده شدن در سندرم تونل کارپال می‌شود که این می‌تواند منجر به بی‌حسی، ضعف و گزگز در کنار دست شما در نزدیکی انگشت شست شود. در این مطلب از غفاری دایت، می‌خواهیم در ارتباط با درمان سندرم تونل کارپال در بارداری و شرایط دیگر و همچنین علت سندروم تونل کارپال صحبت کنیم؛ پس تا پایان این مطلب با ما همراه باشید.

 

علت سندروم تونل کارپال

درد در تونل کارپال شما، به دلیل فشار بیش از حد در مچ دست و روی عصب میانی است؛ التهاب می‌تواند باعث تورم شود. شایع‌ترین علت این التهاب یک بیماری زمینه‌ای است که باعث تورم در مچ دست و گاهی اوقات انسداد جریان خون می‌شود. برخی از شایع‌ترین شرایط مرتبط با سندرم تونل کارپال عبارتند از:

• دیابت
• اختلال عملکرد تیروئید
• احتباس مایعات از بارداری یا یائسگی
• فشار خون بالا
• اختلالات خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید
• شکستگی یا ضربه به مچ دست

اگر مچ دست به‌طور مکرر بیش از حد کشیده شود، سندرم تونل کارپال می‌تواند بدتر شود. حرکت مکرر مچ دست نیز به تورم و فشرده شدن عصب میانی کمک می‌کند. این ممکن است نتیجه موارد زیر باشد:

• قرار دادن مچ دست هنگام استفاده از صفحه کلید یا ماوس
• قرار گرفتن طولانی مدت در معرض ارتعاشات ناشی از استفاده از ابزار دستی یا ابزار برقی
• هر حرکت مکرری که مچ شما را بیش از حد دراز کند، مانند نواختن پیانو یا تایپ کردن

 

افراد با ریسک بالای ابتلا به سندروم تونل کارپال

زنان سه برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به سندرم تونل کارپال هستند. سندرم تونل کارپال اغلب در سنین ۳۰ تا ۶۰ سالگی تشخیص داده می‌شود. برخی شرایط خطر ابتلا به آن را افزایش می‌دهند، از جمله دیابت، فشار خون بالا و آرتریت. همچنین عوامل سبک زندگی که ممکن است خطر ابتلا به سندرم تونل کارپال را افزایش دهند؛ عبارتند از سیگار کشیدن، مصرف زیاد نمک، سبک زندگی کم تحرک و شاخص توده بدنی بالا (BMI).

مشاغلی که شامل حرکات مکرر مچ دست هستند نیز عبارتند از:

• تولید
• کار خط مونتاژ
• مشاغل مرتبط با تایپ و صفحه کلید
• کار ساخت و ساز

افراد شاغل در این مشاغل ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سندرم تونل کارپال باشند و به همین دلیل آن‌ها را مهم‌ترین علت سندروم تونل کارپال می‌دانند.

 

 

علائم سندروم تونل کارپال

علائم معمولاً در طول مسیر عصبی به دلیل فشرده شدن عصب میانی دیده می‌شود. دست شما ممکن است به‌طور مکرر به خواب رود و اشیاء را رها کند. علائم دیگر عبارتند از:

• بی‌حسی، گزگز و درد در انگشت شست و سه انگشت اول دست
• درد و سوزشی که به بالای بازوی شما می‌رسد
• درد مچ دست در شب که خواب را مختل می‌کند
• ضعف در عضلات دست

 

علائم سندروم تونل کارپال در بارداری

علائم شایع سندروم تونل کارپال در بارداری عبارتند از:

• بی‌حسی و گزگز (تقریباً مانند احساس سوزن سوزن شدن) در انگشتان، مچ دست و دست‌ها، که ممکن است در شب بدتر شود.
• احساس ضربان در دست، مچ دست و انگشتان
• انگشتان متورم
• مشکل در گرفتن اشیا و مشکلات در انجام مهارت های حرکتی ظریف، مانند بستن دکمه های پیراهن یا کار کردن بند روی گردنبند

یک یا هر دو دست ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ نشان داد که تقریباً ۵۰ درصد از شرکت کنندگان باردار مبتلا به سندروم تونل کارپال آن را در هر دو دست داشتند. علائم ممکن است با پیشرفت بارداری بدتر شود. یک مطالعه نشان داد که ۴۰ درصد منبع مورد اعتماد شرکت کنندگان شروع علائم سندروم تونل کارپال را پس از ۳۰ هفته بارداری گزارش کردند. این زمانی است که بیشترین افزایش وزن و احتباس مایعات رخ می‌دهد.

 

 

درمان سندروم تونل کارپال

درمان سندرم تونل کارپال بستگی به شدت درد و علائم شما و وجود ضعف دارد. در سال ۲۰۰۸ آکادمی جراحان ارتوپد دستورالعمل‌هایی را برای درمان سندرم تونل کارپال منتشر کرد. توصیه این بود که در صورت امکان، درد تونل کارپال را بدون جراحی و با درمان خانگی سندروم تونل کارپال مدیریت کنید. گزینه‌های غیرجراحی عبارتند از:

• اجتناب از موقعیت‌هایی که در آن‌ها باید مچ دست خود را بکشید.
• آتل‌های مچ دستی که دست شما را در حالت خنثی نگه می‌دارند، به خصوص در شب استفاده کنید.
• داروهای ضددرد خفیف و داروهایی برای کاهش التهاب می‌تواند دارو برای سندروم تونل کارپال باشد که در صورت نیاز استفاده کنید.
• درمان هرگونه بیماری زمینه‌ای که ممکن است داشته باشید، مانند دیابت یا آرتریت را انجام دهید.
• تزریق استروئید در ناحیه تونل کارپال برای کاهش التهاب
• خرید اسپلینت مچ دست

اگر آسیب شدیدی به عصب میانی شما وارد شده باشد، ممکن است جراحی لازم باشد. جراحی سندروم تونل کارپال شامل بریدن نوار بافتی در مچ دست است که از عصب میانی عبور می‌کند تا فشار روی عصب شما کاهش یابد. عواملی که موفقیت یا شکست را تعیین می‌کنند، شامل سن بیمار، طول مدت علائم، دیابت شیرین و وجود ضعف (که معمولاً علامت دیررس است) است. معمولا نتیجه جراحی سندروم تونل کارپال معمولا خوب است.

 

درمان سندرم تونل کارپال در بارداری

اکثر پزشکان درمان محافظه کارانه و بدون دارو برای سندروم تونل کارپال را در بارداری توصیه می‌کنند. این به این دلیل است که بسیاری از افراد در هفته‌ها و ماه‌های پس از زایمان تسکین می‌یابند. در یک مطالعه، تنها ۱ نفر از ۶ شرکت کننده که سندروم تونل کارپال در بارداری داشتند، ۱۲ ماه پس از زایمان همچنان علائم داشتند. اگر علائم سندرم تونل کارپال شما در اوایل بارداری شروع شده باشد یا اگر علائم شما شدید باشد، احتمال ادامه تجربه آن پس از زایمان وجود دارد. درمان‌های زیر ممکن است به طور ایمن در دوران بارداری استفاده شوند:

• از آتل استفاده کنید. به دنبال دست‌بند طبی باشید که مچ شما را در وضعیت خنثی (نه خمیده) نگه دارد. هنگامی که علائم بدتر می‌شوند، استفاده از دستبند طبی در شب ممکن است بسیار مفید باشد. اگر کاربردی است، می‌توانید آن را در طول روز نیز بپوشید.
• فعالیت‌هایی که باعث خم شدن مچ دست شما می‌شود را کاهش دهید. این شامل تایپ روی صفحه کلید می‌شود.
• از سرما درمانی استفاده کنید. یخ پیچیده شده در حوله را به مدت ۱۰ دقیقه، چند بار در روز روی مچ دست خود قرار دهید تا به کاهش تورم کمک کند. همچنین ممکن است چیزی را که "حمام کنتراست" نامیده می‌شود، امتحان کنید: مچ دست خود را حدود یک دقیقه در آب سرد خیس کنید و سپس یک دقیقه دیگر در آب گرم قرار دهید. به مدت پنج تا شش دقیقه به طور متناوب ادامه دهید. هر چند وقت یکبار تا حد عملی تکرار کنید.
• استراحت. هر زمان که در مچ دست خود احساس درد یا خستگی کردید، کمی به آن استراحت دهید یا به فعالیت دیگری بپردازید؛ که اصلی‌ترین روش درمان خانگی سندروم تونل کارپال است.
• هر زمان که می‌توانید مچ دست خود را بالا بیاورید. برای این کار می‌توانید از بالش استفاده کنید.
• یوگا را تمرین کنید. نتایج یک مطالعه نشان داد که تمرین یوگا می‌تواند درد را کاهش دهد و قدرت گرفتن را در افراد مبتلا به سندروم تونل کارپال در بارداری افزایش دهد. اگرچه تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
• فیزیوتراپی کنید. درمان رهاسازی میوفاشیال ممکن است درد ناشی از سندروم تونل کارپال در بارداری را کاهش داده و عملکرد دست را افزایش دهد. این یک نوع ماساژ برای کاهش سفتی و کوتاهی رباط‌ها و عضلات است.
• داروهای مسکن مصرف کنید. استفاده از استامینوفن (تیلنول) در هر مقطعی از بارداری به طور کلی بی‌خطر در نظر گرفته می‌شود، تا زمانی که شما بیش از ۳۰۰۰ میلی‌گرم در روز مصرف نکنید. اگر نگرانی دارید با پزشک خود صحبت کنید. از مصرف ایبوپروفن (Advil) در دوران بارداری خودداری کنید، مگر اینکه به طور خاص توسط پزشک استفاده شود. ایبوپروفن با کاهش مایع آمنیوتیک و تعدادی از شرایط دیگر مرتبط است.

 

 

پیشگیری از ایجاد سندروم تونل کارپال

شما می‌توانید با ایجاد تغییراتی در شیوه زندگی که عوامل خطر ابتلا به آن را کاهش می‌دهد، از سندرم تونل کارپال پیشگیری کنید. درمان بیماری‌هایی مانند دیابت، فشار خون بالا و آرتریت خطر ابتلا به سندرم تونل کارپال را کاهش می‌دهد. در یک سبک زندگی سالم که به شما در پیشگیری و بهبود انواع بیماری‌ها کمک نماید، رژیم غذایی اهمیت زیادی دارد؛ به‌خصوص رژیم‌های غذایی هدف‌دار، همچون رژیم‌های لاغری و افزایش وزن و... که در آن‌ها نیازمند دستیابی به یک هدف خاص هستیم. بسیاری از رژیم‌ها، با محدودیت بالایی که ایجاد می‌کنند، اجازه نمی‌دهند که فرد رژیم غذایی سالمی داشته باشد و تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را جذب نماید. با این‌حال، رژیم‌های بهاره غفاری، بدون حذف مواد غذایی، نه‌تنها رژیم‌هایی اصولی هستند، بلکه به شما امکان می‌دهند سلامتی و تناسب اندام را در کنار یکدیگر داشته باشید. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این رژیم‌ها بر روی غفاری دایت؛ و برای دریافت رژیم غذایی خود، بر روی رژیم آنلاین من کلیک کنید.

مترجم: ریحانه ساده طهرانی | ترجمه از healthline.com